Het ijzer wacht De hamer slaat De klink klinkt door de nacht en bereikt het ademloze huis waar heimelijk een deur dicht gaat Hier heeft men op gewacht Er is een tasten van de handen Er valt een niet geziene traan Een schorre stem kaatst van de wanden Liefste - nu moet ik gaan De deurscharnier kreunt zacht Er is een achterblijven En een langzaam aan verstijven Geheel zoals verwacht…