Ik schuif heen en weer met woorden Schaaf zinnen tot een samenhang op rijm Verlos beelden van hun koorden Ontdoe hun voeten van de lijm Ik meet ze vleugels aan van wit papier en laat het licht weer uit hun ogen schijnen Tenslotte zie ik hoe ze fier en zelfbewust de wereld in verdwijnen En 's ochtends is er soms een kusafdruk op het vensterglas Dan weet ik dat er eventjes weer eentje was